de vreugde van het geven

In deze tijd van Sinterklaas kom ik het pure plezier van een cadeautje krijgen weer tegen. In de keuze van het presentje en in de inhoud van het gedichtje dat erbij zit, bespeur ik de aandacht van de gever. Hij of zij heeft zich ingeleefd, ik word gezien en geaccepteerd zoals ik ben. Heerlijk is dat. En ik geniet ook als ik zelf de gever ben.

Ik denk in dit verband aan het begrip altruïsme. Het heeft me altijd al geïntrigeerd. Ik heb het opgezocht: Altruïsme betekent dat je handelt op een manier waarbij het belang van andere mensen voorop staat. Het welzijn van anderen is belangrijk en je eigen belangen worden buiten beschouwing gelaten. Dat je eigen belangen buiten beschouwing worden gelaten, dat het daar niet om gaat, wil nog niet zeggen dat het jou niets oplevert. Als ik zonder iets terug te verwachten iets heb gegeven of iets voor een ander heb gedaan, voel ik mij rustig, blij en voldaan. Het gekke is dat er, als ik ga uitdelen met de bedoeling om die gevoelens te krijgen, iets gaat wringen. Dus hoe onbevangener ik geef, des te rijker zal ik mij voelen. Geven om niet, in het vertrouwen dat er genoeg is voor iedereen, ook voor mij. Degene aan wie ik geef, zal het voelen als ik zuiver ben in mijn intentie en daardoor meer ontspannen en van harte kunnen ontvangen.