Zoals je misschien al weet, maak ik in de periode tussen Kerst en Driekoningen iedere dag een tekening. De tekening bij de mijmering van vandaag maakte ik op de vijfde dag en dit is wat ik er toen bijschreef.
Het is zo’n dag waarop ik, niet helemaal wakker, toch het juiste doe op het juiste moment. Dat ik aan de lucht van mijn legpuzzel bezig ben, helpt niet echt om mezelf vlot te trekken. Een scala van tinten roze, geel en blauw drijven op mijn netvlies.
Op een gegeven moment zit ik toch op de fiets op weg naar de markt. De traagheid die het afstand houden met zich meebrengt, helpt mij te kiezen welke kaas en welke vis ik wil zonder dat ik uit de toon val. Bij de natuurwinkel past mijn wolkerig gedrag bij de sfeer die daar heerst onder het personeel. Ook de rij wachtenden op de stoep lijkt het niet te deren. Als ik mijn winkelwagentje heb ontsmet en mijn fietstas heb ingepakt, sta ik wezenloos naast mijn fiets. Ik doe gewoon even helemaal niets en ben benieuwd hoe het verder gaat.
Als ik thuis kom, is het alsof ik drie Wageningse bergen ben opgeklommen. De kop koffie, door Driek gezet, doet zijn werk. Ik voel me voor het eerst fit vandaag.
Als ik voor mijn tekenblok ga zitten, is het al vier uur. De vijfde dag, denk ik. Dit wordt de tekening voor de maand mei. En tot mijn verrassing ontstaat er iets dat lijkt op bootjes en water en lucht. En een vis of een schelp misschien?
Lieve Justine,
In mijn tuin zit ik jouw laatste ” mijmering “ te lezen, mooi weer!
Ik ruik de geur van net gemaaid gras. Louis heeft zijn best gedaan, t perk is weer n plaatje.
De appelboom zit vol roze bloesem, de sering staat op springen en de meidoorn is zinderend zacht groen.
Dan hoor ik weer de merel, heerlijk . Elk jaar bouwt hij zijn nest in de herderahaag en elk jaar is zijn gefluit weer meer dan muziek.
De kleuren van mei zijn zoet en zalig, jouw schilderij past daar perfect bij.
Dank voor je bijdrage en geniet van de lente.
Con amore
Ine