Hier zit ik dan, met mijn handen boven de toetsen te wachten tot iets uit mijn hoofd op het scherm terecht komt. Ik moet het zelf doen – de warboel van gedachten ontwarren en de draden die zich vormen aaneenrijgen tot een verhaal met een kop en een staart. Mijn laptop is afhankelijk van mijn input en ik ben afhankelijk van alles wat denkers en doeners in dit apparaat hebben gestopt en wat een onzichtbare wolk van data door haar heen stuurt.
Ik realiseer me hoe hecht die relatie is. Ik erger me als zij niet doet wat ik wil, als ze dienst weigert, als schermpjes oppoppen waarmee ik iets moet. Dus vooral als ik haar niet begrijp. Dat kan me dan zo bezig houden, vlak voordat ik in slaap val of als ik net wakker ben. Ik wil zo graag dat we in harmonie met elkaar zijn, dat ik haar kan volgen en zij mij. Er zijn dingen die ik van haar heb leren begrijpen omdat ze mij genoeg opleverden om me daar voor in te zetten. Zo kan ik een mijmering op mijn website zetten en gegevens downloaden voor mijn accountant. Meestal hebben we het goed samen. Ik vergeet wel eens daar dankbaar voor te zijn. Ik bedoel ‘haar dankbaar te zijn’, en haar de ruimte te geven om te doen waar ze goed in is. In mijn ongeduld of enthousiasme kan ik wel eens te hard op de toetsen rammen. Niet verstandig want het mechaniek kan wel stuk. Ik wil zuinig op haar zijn want ze is me dierbaar.
tja,
dankbaar zijn in plaats van alles zomaar vanzelfsprekend vinden…
Is vaak nog wel een een dingetje 😉
Dank je wel, Justine , voor de mijmering.
Het woord “mijmering”hoort voor mij absoluut niet bij “ computertaal”, maar jij weet deze twee mooi te verbinden.
Herkenbaar..
Ik heb ook zo’n haat/liefde verhouding met mijn laptop!
Maar ja, aangezien haat eigenlijk “bevroren liefde” is, ontdooi ik regelmatig, en gek genoeg, kom ik dan (soms) opeens wél op de juiste site..of uit de looping van de zoveelste melding dat gebruikersnaam en wachtwoord niet overeenkomen…en óók soms, zet ik haar gewoon in de hoek! Moesten wij vroeger ook!
XXX
Glimlach van herkenning.
Ja goed om me onze onderlinge afhankelijkheid en mijn dankbaarheid te realiseren.
Dankbaar voor wat er allemaal te leren, horen en zien is via mijn laptop en dankbaar voor dat jullie samen deze mijmering in mijn inbox hebben bezorgd!
Lieve groetjes,
Zoals met alles om ons heen, hebben we ook een relatie met onze laptop. En zoals alle relaties, is het goed om ook deze wat vreemde relatie te verzorgen en er dankbaar voor te zijn. Misschien wordt die dan steeds wat minder vreemd…