Onlangs kwam ik het woord boekselen tegen. Ik zocht het op en werd enthousiast van wat ik las. Het is een manier van creatief spelen met boekpagina’s uit afgedankte boeken. Ik heb een paar kinderboeken gehaald bij de kringloop (die hebben lekker stevige bladzijden) en ben aan de slag gegaan. Ik besloot bij de woorden die ik op een willekeurige pagina geselecteerd had een verhaaltje te schrijven. Hier komt mijn eerste boeksel.
Niet meer zoeken, niet denken. Daar zijn zij het liefst.
Zie je ze lopen op de kerstmarkt met hun rugzakken om. De bedoeling is dat die vol komen met kerstcadeautjes , voor de kinderen, voor hun ouders. En voor de buren die de brievenbus voor hen legen tijdens hun vakantie.
Ze zoeken hun weg in het gedrang. Lopen de lijstjes in hun hoofd na. En passant kopen ze ook van alles dat niet op hun lijstjes staat: een muts voor half geld want ja, de mutsen die ze hebben zijn te klein of niet warm genoeg. Twee droge worsten voor de prijs van één, ze eten die zelf niet maar je moet toch wat in huis hebben voor het geval er bezoek komt.
Als de rugzakken vol raken, nemen ze plastic tassen aan hoewel ze zich hadden voorgenomen dat niet meer te doen. Zeulend lopen ze door de winkelstraat, met hun tassen opbotsend tegen andere kerstkopers. Ze zijn moe, hun hoofd loopt om.
Op een heel druk punt, als ze net van plan zijn tegen iemand uit te vallen, begint een groep mannen en vrouwen in kleurige sjaals en mutsen te zingen. Ze blijven staan, zetten hun tassen neer, kruipen wat dichter tegen elkaar aan. Ze vergeten te denken, vergeten dat ze aan het shoppen waren. De ijle klanken en de blije gezichten van de koorleden raken hen. Even hoeven ze niks, willen ze niks. Ze komen thuis in zichzelf, ze zijn daar, waar ze het liefste zijn.
Leuk en originele verhaal