thuis

We blijven zoveel mogelijk thuis om de verspreiding van het coronavirus binnen de perken te houden. Wat ben ik blij dat de regering mij adviseert (okay, dringend verzoekt) om dit te doen en niet oplegt. Ik ben gesteld op mijn vrijheid en nu kan ik zelf kiezen wanneer ik naar buiten ga en hoe (met of zonder mondkapje of handschoenen).

Ik hou van ons huis dat echt een thuis is. Een veilige plek, die me dierbaar is met zijn eigenzinnigheid, zijn comfort en ook met zijn gebreken. Floor Rusman schrijft in de NRC: Dit is onze kans om stil te staan bij ons huis zoals het is als we ontbijten, de was doen, de waterkoker volschenken. We kunnen de scheurtjes in de muren opmerken en zien hoe alles nét niet waterpas staat.

Ik schiet in de lach. Zoals je kunt zien op de foto, is het voorste gedeelte van ons huis in de loop van anderhalve eeuw aardig scheefgezakt. Het past bij me. Ik ben ook eigenzinnig en heb in de loop van bijna driekwart eeuw ook zo mijn deuken en rimpels opgelopen. Ik hou van het lijf waarin ik mag huizen.

Zoveel mogelijk thuisblijven. Ik neem me voor om, als het coronavirus zich terugtrekt en we weer meer op pad mogen, toch vooral en overal thuis te blijven in mezelf.