Het is onmogelijk om zeker te weten of dat wat ik doe het juiste is. Dat weet ik inmiddels zeker. Nou ja, dat meen ik inmiddels zeker te weten. Met ‘het juiste’ bedoel ik dan ‘dat wat het leven verrijkt’. Soms blijkt achteraf of iets goed heeft uitgepakt of niet, en soms blijft dat onduidelijk.
Wetenschappelijk onderzoekers weten als geen ander hoe lastig het is om aan te tonen dat iets waar is. En dan nog is iets slechts waar totdat het tegendeel bewezen wordt. Een realistische onderzoeker spreekt hooguit van een ‘met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid’. Deze bescheiden opstelling bespeur ik de laatste tijd ook bij Nederlandse politici en beleidsmakers. Want wat weten zij nu helemaal van het corona virus? Van een klein beetje tot inmiddels wat meer.
Om me heen zie en hoor ik harde oordelen over de maatregelen die genomen worden, in Nederland en wereldwijd. Iedereen lijkt het beter te weten dan degenen die de keuzes moeten maken en het beleid moeten bepalen. In een poging mijn behoeften aan duidelijkheid en veiligheid te vervullen, doe ik daar zelf soms ook aan mee. In ‘als ik het voor het zeggen had, dan wist ik het wel’ vind ik dan voor even een schijnzekerheid die me schijnrust geeft te midden van alle onzekerheid en onrust die de pandemie met zich meebrengen.
Het liefst trek ik me terug in het nu en tel ik mijn zegeningen. Als ik daar mijn zen weer heb gevonden, kom ik uit bij ‘kweet’tnie’. Dit is de laatste maanden steeds meer mijn mantra geworden. Ik weet niet hoe het moet. Ik weet niet hoe we de schade het beste kunnen beperken en wat we kunnen leren van deze pandemie. Ik luister selectief naar feiten, regels, theorieën en meningen. Vervolgens maak ik steeds opnieuw keuzes zonder te weten of ik het juiste doe. In iedere situatie doe ik wat mij het beste lijkt met het oog op de veiligheid van de mensen die ik ontmoet. Stel dat ik besmet ben, hoe voorkom ik dan dat ik anderen aansteek. Hiermee bescherm ik ook mezelf tegen besmetting door anderen. En zo komt mijn voorzichtigheid weer bij mijzelf terug.
Yonina zegt
Interessante gedachten…wat mij betreft,wij hebben het in Nederland in verhouding,makkelijk.men praat over lockdown die geweest is.
Hoe zo lockdown,het was zeer beperkt geweest…kijk maar naar andere.landen,zoals Spanje,Frankrijk Italië israel,daar moet je op straat met een mond kapje
Lieve groet
Yonina
Ine Castelijns zegt
Goedenavond Justine
Dank weer voor n goede bijdrage,,waarin je je onzekerheid over een en ander uit. Ik sluit me er volledig bij aan!
De wereld verandert en niemand weet hoe snel of hoe ingrijpend…..
Velen hebben er zorgen over en dat bespeur ik ook om me heen.
Het delen van onze gemeenschappelijke zorgen is waardevol en troostrijk.
Groet uit Egmond
Ine